Laatste dag Canberra en Orange

Zaterdag 9 februari

Omdat we al heel veel van Canberra hebben gezien hebben we vandaag besloten het rustig aan te doen voor ons vertrek naar de volgende plaats. We gaan naar de grote Belconnen mall. De dames voor een pedicure terwijl de heren gaan winkelen. Na een uurtje genieten want we zaten in stoelen met een rugmassage hebben wij de heren weer opgezocht en hebben lekker sushi gelunched. Voor wij weggingen hadden we nog even alle was gewassen en opgehangen op de camping. Nu was het wel erg gaan waaien en waren benieuwd of alles nog aan de lijnen hing. Gelukkig viel het mee toen we na het doen van de boodschappen voor 2 dagen terug kwamen op de camping, er lagen maar een paar kledingstukken op de grond en alles was droog.

Zondag 10 februari

Bijtijds opstaan en inpakken. Het gaat allemaal steeds vlugger en we raken goed op elkaar ingespeeld. We hebben gisteravond de route uitgestippeld en we rijden via Goulburn. De stad van het merino schaap. Na een heerlijke koffie ook door het museum gelopen en allerlei kleding bewonderd dat gemaakt is van merinowol. Daarna door na Taralga, volgens onze kaart een zeer goed te rijden weg. In Taralga heeft Els in de caravan de lunch gemaakt terwijl wij even een rondje liepen. Nu door naar Bathurst. Een weg die wij niet verwacht hadden met zeer veel haarspeldbochten, stijgingen en dalingen die veel van de stuur kunsten van Ben vergden zeker omdat we reden met de caravan. Chapeu hiervoor. Op een betere weg door naar Orange.

Maandag 11 februari

Orange stond op onze lijst omdat ik vroeger een vriendin had die afkomstig was uit Orange. Ben en Els hebben eerder al geprobeerd haar te vinden, maar dit is helaas niet gelukt. Misschien dat wandelend door Orange herinneringen zouden komen. Helaas lukt dat ook niet. Ik herinner mij Orange als een stoffig klein stadje zonder iets en de reden dat Gloria naar Canberra kwam om te werken. Nu is het een zeer grote plaats met van alles en nog wat en geen stoffige uitstraling. Na de lunch op de camping zijn we naar het circuit van Bathurst gereden. Zowel Carl als Els hebben het circuit gereden, nadat Ben had voorgedaan hoe je met een automaat moet rijden. Applaus voor beiden. Ik heb wel op een vlak stuk gereden maar niet het gehele circuit met de stijgingen en dalingen, dit durfde ik niet met een automaat. Langs de weg terug naar de camping was een grote fruitkraam met heerlijk vers fruit voor de komende dagen.

Canberra - herinneringen

Zondag 3 februari

We zijn laat opgestaan vanwege het feest van gisteren bij John. De verrassing gisteren was heel groot toen bleek dat er zeer veel familieleden aanwezig waren. Mijn verjaardag is de geschiedenis ingegaan als reden om een familie bijeenkomst te regelen met zoveel mogelijk neven en nichten erbij. Eerst in een foodmail koffie gedronken met een aantal familieleden en daarna zijn we naar Deakin gereden naar ons oude huis. We hebben leuke foto’s gemaakt. Ook de shops gevonden. Door naar Narrabundah naar onze oude straat en tevens de winkels.

Maandag 4 februari

Op naar Mount Ainslie. Van het Ainslie Hostel, waar wij in 1966 zijn aangekomen, bestaan nog wel barakken en het hoofdgebouw. Er zitten nu mensen in die veel hulp nodig hebben. Mochten niet naar binnen, maar hebben wel stiekem een foto gemaakt. Vandaar naar de look-out. Vanwege het zeer mooie weer konden we heel ver kijken en heeft Carl zeer mooie video’s gemaakt. Ook de shops bezocht. Toen na een heerlijke kop koffie naar het huisadres van oom Jan en tante Sjaan in de Busbystreet. Na de lunch naar ons huis in Page. Helaas zijn de bewoners hier niet gediend van mensen die foto’s maken en moet dit dus stiekem, van de shops in Page is niet veel over.

Woensdag 6 februari

Deze dag gaan we besteden aan cultuur. Eerst naar het nieuwe Parlementshuis. Na enige tijd zelf van alles bekeken te hebben zijn we aangesloten bij een rondleiding. Geweldig zoals het verhaal vertelt werd met hier en daar een grap. Daarna gelopen naar het oude Parlementshuis, nu een museum. Ook een blik geworpen op het Aboriginalkamp. Een protest tegen alles wat niet Aboriginals is. Doorgereden naar Anzac parade. Langs een aantal monumenten gelopen van allerlei oorlogen. We hadden van iemand gehoord dat als je voor 17.00 uur bij het War Memorial bent je de “last post” kunt meemaken, elke avond wordt een andere militair herdacht. Wij waren er precies op tijd met een mooie plek voor foto's. Indrukwekkend.

Donderdag 7 februari

Deze dag staat in het teken van mijn oude werk. Van J.B. Young ltd weet ik dat het bedrijf niet meer bestaat, maar bij de bibliotheek weet men mij te vertellen dat het bedrijf diverse keren is overgenomen. Ik krijg het op papier mee. Bij het Sidney gebouw gezocht naar de milkbar waar ik gewerkt heb. Helaas weet ik de naam niet meer alleen de eigenaar “Doug”. Zeer veel bekende details gezien. Na de lunch ook nog even het theater bekeken waar Ma heeft gewerkt. Weinig veranderd. We zouden nog een vaartocht gaan doen op Lake Burley Griffith, maar volgens internet zijn er geen tochten meer, dan maar lopen langs het water. Plotseling ziet Els nog een bord staan met een korte tocht over het water. Heel gezellig met een kapitein die nog leuk kon vertellen ook, na een uurtje stonden we weer aan wal.

Vrijdag 8 februari

We moeten vroeg op voor een rondleiding over het Space centrum in Tidbinbilla. Een vriend van onze neef Pieter geeft ons een privé rondleiding. Geweldige ervaring om mee te maken. Op de terugweg kwamen we langs de Cotter rivier, waar wij als kind gezwommen hebben. Er is veel veranderd maar toch zagen we veel herkenningspunten. Na het ophalen van de bestelde nieuwe koplamp, naar Laz en Jos voor het repareren van de koplamp en aansluitend een zeer gezellige bbq.

Van Lake Talbingo naar Sutton

Donderdag 31 januari 2019

Eindelijk op weg naar de Yarrangobilly Caves, het is warm weer en om een wandeling in de caves te doen is dat natuurlijk best lekker. Aangekomen bij het basis station, eerst natuurlijk koffie en plassen. Gewapend met een plattegrond krijgen we de opdracht de weg te volgen tot het volgend parkeerterrein. Lachen dat is nog geen 2 minuten. We hebben ons klaargemaakt en lopen de cave zonder gids. Het was op sommige plaatsen erg nauw en nat maar wel bijzonder mooi. Helaas kan ik nog steeds niet de foto’s verkleinen en er op zetten vanwege de slechte Wi-Fi. Daarna besluiten we om nog een tweede wandeling te maken, in de natuur via de gekregen plattegrond. Eerst een stuk naar beneden via een dirtpad, dan een heel stuk langs de rivier. We hebben zeer mooie plekken gezien. Na het thermal bad eindigt onze route en moeten wij een helling op. Deze steniging is 700 meter en werkelijk een echte klim, daarna nog een stukje weg en we zijn bij de auto. Allemaal tevreden.

Vrijdag 1 februari

Alles ingepakt en afscheid genomen van de beheerders, war mee we nog op de foto zijn gegaan en die zeer geïnteresseerd zijn in onze reis.

Koffie gedronken bij The Dog on the Tuckerbox en daar het hele verhaal gehoord. Er staat ook een leuke winkel met allemaal oude spullen. Door naar caravanpark Capitol Country Holiday in Sutton. Aan de rand van Canberra. Tijdens het opzetten van de voortent ziet Ben een van onze neven Chris James, als verrassing waren hij en Jean de dag er voor al aangekomen. Daar komt David Moore een andere neef naar ons toegelopen. Van het opzetten van de tent bij de caravan komt niet veel meer. David brengt wat drank en Jean verzorgt het eten. Reuze gezellig allemaal.

Zaterdag 2 februari

Eerst wordt er voor mij gezongen. Ik ben vandaag 66 geworden. Daarna gaan we koffie drinken met gebak in Bungendore, waar Ben vorig jaar al een schilderij van Elvis heeft gezien en samen met Carl krijg ik dit schilderij. Helaas gebeurt er dan weer iets dat niet leuk is. Bij het tanken rijdt iemand achteruit in onze voorkant. We hebben wel gelijk e Australische politie in actie gezien.

Wij worden om 17.00 uur verwacht bij mijn neef John voor de koffie, maar als ik door de achterdeur loop zie ik ongeveer 35 personen, allemaal familie die speciaal naar John zijn gekomen om mijn verjaardag te vieren met een grote barbecue en voldoende drank.

Wij zijn laat op de camping en staan zo’n dag ook later op.

Lake Talbingo 1

Maandag 28 januari

Doordat Els niet veel mag doen na haar valpartij van zondag en het ook regent besluiten we met ons drieën eerst naar Tumut te rijden om de verband doos aan te vullen. Els blijft in de caravan en gaat op bed televisie kijken. Na Tumut rijden we naar Blowering Dam om dit zowel aan de onderkant als de bovenkant te bekijken en foto’s te maken. Dan door naar de Talbingo Dam. De Snowy Energy Supply verzorgt door water te laten lopen van het ene lake naar het andere via turbines voor energie in de Snowy mountains en omstreken. Een indrukwekkend gezicht.

Terug naar de camping om Els niet te lang alleen te laten, blijkt dat zij al onze was heeft gewassen, gedroogd en gestreken in plaats van haar been rust te geven. Als dank hiervoor heeft Marja gekookt. We besluiten om niet naar Yess te rijden om daar de caravan weer op te zetten, maar blijven tot vrijdag op deze camping in Talbingo en gaan dan gelijk door naar de camping in Sutton dicht bij Canberra.

Het was nat, koud en donker op de camping dus zijn we vroeg onder de wol gegaan.

Dinsdag 29 januari

Van James de eigenaar/beheerder van de camping Lake Talbingo hebben we leuke suggestie gehad om vandaag te gaan rijden. Op een A5je heeft hij een route getekend die door niet veel toeristen zal zijn gereden. Het gaat een stuk beter met Els en na het verschonen van het verband zijn wij vertrokken richting Mount Selwyn. Aan de hand van mijn herinneringen zou dit volgens James het ski oord kunnen zijn waar ik als kind heb geskied. En dat klopte. Het is erg veranderd en gemoderniseerd, maar nog wel herkenbaar. Vandaar via een dirt road, dit was genieten voor Ben, naar Tumut Ponds. Hier zijn we allemaal uitgestapt voor foto's. Helaas waren er veel horzels en zijn Els en ik de auto ingevlucht. Els is naar het einde van de weg gereden en ik terug tot aan de mannen. Grote hilariteit. Naar het plaatsje Cabramurra voor koffie en lunch, hier is ook alle informatie te krijgen over de Snoet Energy Supply. Daarna via diverse binnen- en dirtwegen naar de highway met ontzettend veel mooie uitzichten. Op de Long Plain road zagen we zeker wel honderd paarden en mooie foto’s bij de Blue waterholes. Daarna deze hele weg terug naar de highway om naar de camping te gaan.

Woensdag 30 januari

We zouden vandaag naar de Yarrangobilly Caves gaan maar moesten eerst naar Tumut voor een paar boodschappen en natuurlijk onze ijskoffie. Tijdens het benzine tanken ziet Ben dat een van de achterbanden zachter is. Constateert dat er en schroef inzit. Dat wordt dus zoeken naar een bandenrepair zaak. De eerste heeft geen tijd tot na 16.00 uur, de tweede is gesloten. Gelukkig kon de derde ons direct helpen, maar ja dit kost tijd. Terug naar de camping voor een late lunch en daar hebben we besloten om maar niet meer naar de caves te gaan. Gelukkig want het begint ontzettend te regenen en onweren. Els gaat de lakens wassen. Ben gaat een horraam repareren, Carl luistert naar muziek en ik schrijf mijn blog in afwachting van droog weer.

Lake Talbingo

Vrijdag 25 januari

Na het ontbijt zijn we naar het look out point van Mt Kosciuszko gegaan, de mannen helemaal tot aan de rand om foto’s en films te maken. Ik blijf een stuk op de weg vanwege mijn hoogtevrees. Door gereden naar Kiandra, een zeer oud goudzoekersdorp, je ziet niet veel huizen meer, maar je kan een trial lopen door wat vroeger het dorp was. Naar Adaminaby voor lunch en zalige ijskoffie, hier worden we gewoon verslaafd aan. Door naar Cooma waar Els en ik wat hebben gewandeld en de mannen naar Flynn’s Yard geweest zijn. Een sloopbedrijf met heel heel veel oude modellen auto's. Terug naar de camping voor het restant van de pizza.

Zaterdag 26 januari was Australien Day en daardoor zeer druk op de camping, veel kinderen. We hebben gepland om naar Tredbo te gaan. Ik heb vroeger geskied hier dus ben benieuwd of ik het herken.

Natuurlijk eerst naar Adamaniby voor die zalige ijskoffie. De eigenaar verwelkomde ons weer hartelijk en raadde ons aan om ook naar het museum te gaan om te zien hoe de watervoorzieningen zijn aangelegd. Helaas zou het museum over een drie kwartier sluiten en besloten wij, na het nemen van wat foto’s het maar over te slaan.

Door naar Jindabah voor het nemen van prachtige foto’s en een lunch door naar Tredbo. Ik herkende er echt niets meer van. Omdat het al wat later was hebben we maar een korte wandeling gemaakt, ongeveer 3 km.

Ben had op de heenweg bordjes gezien met Kiandra en dat zou inhouden dat we een andere weg terug konden nemen, na wat zoeken een weg gevonden die 40 km korter was.

Zondag 27 januari

Na het ontbijt, klaar gemaakt door Carl, eieren met van alles er op en aan, alles klaargemaakt om naar de caves te gaan, helaas is Els bij het wegbrengen van een zakje afval gevallen. Na het verlenen van 1e hulp toch besloten om naar het ziekenhuis in Tumut te rijden voor alle zekerheid. Het onderzoek en hulp duurde ruim 2 uur. Els moet zich de komende dagen rustig houden en been omhoog, met pijnstillers en een recept voor anti-biotica naar de auto. Wij hebben vlug de boodschappen gehaald en terug naar de camping. Het regende de hele dag en het is aardig afgekoeld. We hebben karbonade met aardappelen en worteltjes gegeten.

Van Hillston naar Lake Talbingo

Van Wilcannia naar Hillston (een nacht overnachten) door naar Lade Talbingo.

DINSDAG 22 januari, zijn we aangekomen op het caravanpark in Hillston, helaas was alles in de omgeving al gesloten, maar we hebben een biertje gedronken bij de service club voor oud militaire.

'S-nachts niet veel geslapen vanwege de warmte, Carl en ik hebben vanaf 02.00 uur buiten gezeten om wat af te koelen.

Woensdag 23 januari besloten om in een ruk door te rijden naar Lake Talbingo als er plek is. Gelukkig wel een tijdelijke plek, lekker gegeten en gedoucht.

Donderdag 24 januari, caravan verzet naar definitieve plek. Daarna naar Tumut via alle bergen. Koffie gedronken bij The Coffee Pedelar en boodschappen gedaan bij Woolworths voor meerdere dagen omdat alles dicht gaat voor Australien Day. Nog wat drank gehaald bij Dan Murphy en terug naar de caravan. Heerlijk gegeten zalm, salade en aardappel. Carl in een micro kaartje kwijt met films, volgens hem heeft hij het verloren in de bar bij Mad Max.

Vrijdag 25 januari. Na het ontbijt naar het uitkijkpunt van Mt Kuchiosko gereden. Aangezien ik hoogtevrees heb ben ik niet het punt op gegaan maar heb het maken van foto's en films aan anderen overgelaten. De volgende stop is Kiandra, een goudzoekersdorp waar veel informatie op de borden staat. Door naar Adaminaby voor lunch, heerlijk in een gekoelde koffieshop. Naar Cooma waar we langs winkels zijn gewandeld en de jongens een speciale sloopyard hebben bezocht met duizenden auto's, vooral oude modellen, daarna nog een biertje in het Victoria Hotel en retour camping. Daar konden we in de campingwinkel heerlijke vers gebakken pizza kopen. Gelukkig heeft Carl het kaartje gevonden, het lag in de auto.

We zien in alle winkels leuke dingen om te kopen, maar we mogen straks maar 20 kilo meeneem naar Indonesië. Dus moeten we heel goed nadenken bij alles wat we zien.

Van Wilcannia naar Hillston

Eigenlijk zouden we naar Ivanhoe rijden, maar omdat het zo ontzettend warm is en blijft gaan we het programma iets omgooien. We hebben op de camping met diverse mensen gesproken en daarna toch het programma gewijzigd.

We rijden vandaag de Bush uit en richting de kust. Ons plan is om via Cobar naar Mount Hope te rijden en daar op een camping te blijven. In Cobar bij een bakkerij een pie en een milkshake genomen om 13.00 uur en door naar Mount Hope. Helaas was de camping niet wat wij zochten en de volgende was 100 km verder in Hillston.

Gebeld en er was plek maar we moesten er wel opschieten om 18.00 uur sluit de receptie. We hebben het gehaald en reden door een zeer mooi nationaal park. Helaas is er op deze camping geen kamp winkel en zijn de winkels gesloten dus moeten we het met wat wij hebben. We hebben een pilsje gedronken bij RSL. Een club voor oud militairen.

Morgen gaan we nog meer naar de kust t.w. Lake Telbingo

Van Broken Hill naar Wilcannia

Gisteravond zijn wij anders in on bed gaan liggen, ik langs het raam en Carl langs de rand. We hebben beiden wat beter geslapen.

Vanochtend waren we al om 07.00 uur buiten om te genieten van de koele ochtend bries. Daarna met zijn allen ontbijten en de caravan inpakken. We moesten nog even naar de bank voor Ben om alles te regelen om een vergoeding te krijgen van de dealer voor de problemen aan het begin van de reis. Toen naar Woolworths voor boodschappen voor de komende dagen omdat we naar Bush campings gaan en daar niets te krijgen is.

Langs de weg diverse beesten gezien zowel levend als dood, ook hebben wij diverse wervelwinden gezien, die ontstaan hij de extreme warmte.

Met een tussenstop voor een plaspauze aangekomen op de camping van Wilcannia. Een zeer ruime camping met cabins naast de caravan plaatsen. Aangezien er op deze camping totaal geen schaduw is en het ruim 45 graden hebben Carl en ik besloten in een cabin te gaan, zodat we allemaal iets meer ruimte hebben om af te koelen.

Met de auto nog even naar de rivier gereden, die bijna droogstaat zodat Ben nog even over een dirtroad kan rijden. En door het stadje maar viel jiet zo veel te zien.

Op het deck buiten onze cabin gezeten en gegeten. Ben wilde de route aanpassen voor ons omdat het heet is en blijft maar dat is niet nodig. Wij overleven het wel en blijven genieten.

Morgen op naar het plaatje Ivanhoe en dan slapen we weer in de caravan, warm of niet.